niedziela, 6 września 2015

Koronka koniakowska

       Witam serdecznie dzisiejszy wpis choć będzie poświęcony robótkom to tym razem nie moim
 i w technice całkowicie mi obcej.
       W tym roku wakacyjne ścieżki zaprowadziły mnie na południe polski, a konkretnie mówiąc do Wisły. Będąc tam grzechem było nie odwiedzić Koniakowa i Istebnej, gdzie mogłam podziwiać słynne na cały Świat koronki. Są one wykonane ręcznie szydełkiem i składają się z wielu małych elementów łączonych w całość. Tradycja ich tworzenia sięga ponad 100 lat. Otrzymali je między innymi papież Jan Paweł II i królowa angielska Elżbieta II. Istotą koronki są motywy i ornamenty roślinne, czerpiące inspiracje z przyrody i natury. Mogłam podziwiać; czepce, chusty, kołnierzyki, firanki, serwety, a nawet damską bieliznę.  A swoja drogą to bardzo ciekawe gdyż  u nas na Podlasiu panie tak po prostu i zwyczajnie robią się na szydełku , a tam  się hekluje.  Na pierwszym zdjęciu serweta wykonana z lnu chirurgicznego, który jest cienki jak włos.







       W Ośrodku Kultury w Istebnej mogłam zobaczyć gigantyczną serwetę, która jest wpisana do księgi rekordów Guinessa.  Ma ona średnicę 5 metrów, heklowało ją pięć kobiet przez 5 miesięcy i zużyły 50 kilometrów nici. Główną twórczynią jest Marta Haratyk, która ją zaprojektowała i tworzyła wspólnie z córkami Danutą i Renatą Krasowska, Mariolą Lagierską i przyjaciółką Urszulą Rybką.



       W Koniakowie króluje motyw koronki . Można go dostrzec na wszystkich pamiątkach, kartkach, kubkach,  a nawet na metce od chleba z lokalnej piekarni.


Dziękuje bardzo za odwiedziny, i pozostawione komentarze. 
Przesyłam Wam moje kwiaty.
Zapraszam ponownie.



9 komentarzy:

  1. Tak Koniakowskie koronki są przepiękne, widziałam ja nie raz. Ciesze się że i Ty miałas okazję je podziwiać.
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. Mam jedną starą serwetę koniakowską, ale robioną chyba z kordu, bo sztywna i cieżka i najważniejsze to pamiątka po babci:)
    Cudne są, ale tez piekielnie pracochłonne:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Miałam okazję podziwiać koronki koniakowskie, są na prawdę cudne. Pozdrawiam ciepło:)

    OdpowiedzUsuń
  4. Piękne prace . Za kazdym razem podziwiam kunszt i talent . Fajnie , że tam wszyscy tym zyją .

    OdpowiedzUsuń
  5. Jeszcze nie widziałam ich na żywo, mimo że mieszkam niedaleko :(
    Ten gigant robi ogromne wrażenie.
    W Pszczynie też się hekluje :))
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  6. Piękne zbiory pokazałaś :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Przepiękne prace, zawsze je podziwiałam, niestety nie miałam okazji widzieć ich jeszcze "na żywo", może kiedyś :)

    OdpowiedzUsuń